Pytanie zawodnika:
Co z podwyższonym CK? Czy w jakiś sposób się to leczy czy zrezygnować całkowicie z treningów 
☹️☹️☹️
Odpowiadając na to pytanie należy wyjaśnić, czym jest CK. Mianowicie CK to enzym wewnątrzkomórkowy, (kinaza kreatynowa) która dostaje się do krwiobiegu w momencie uszkodzenia mięśnia/śni. Dlatego poziom CK jest zawsze podwyższony po treningu, co jest normalną reakcją obrazującą trening. Im trening będzie intensywniejszy, tym więcej uszkodzeń powstanie (są to uszkodzenia sarkolemy – błony komórkowej mięśni – jej części lipidowej). W naszym organizmie wyróżniamy m.in. CKMM – mięśniowe oraz CK MB – sercowe (z mięśnia sercowego) oraz CK całkowite (będące sumą CK MM i MB). Zatem podwyższone CK jest efektem treningowym. Natomiast, aby CK interpretować jako stan chorobowy/patologiczny należy znać wielkość podwyższenia oraz kinetykę, czyli jak w czasie się zmienia. Dla przykładu norma CK to 250-300 u/L Jednakże po treningach uszkodzenia mogą się kumulować powodując, że CK jest powyżej normy. Zatem ważne jest o ile CK jest powyżej normy np.: zawodnicy mogą nawet mieć poziom 1900 u/L, a zdarzały się przypadki ponad kilka tysięcy; oraz czy po dniu przerwy CK ma tendencję spadkową (spada do wartości normy lub znacznie poniżej wyjściowej). Jeśli mamy wypadek i nasze mięśnie zostały uszkodzone – obicie, siniak, to z tego mięśnia obitego może wydostać się tak duża ilośc CK, że wynik będzie jeszcze dodatkowo podwyższony (nawet powyżej normy).
Inaczej mówiąc podwyższone CK nie świadczy już o stanie przetrenowania, a jest obrazem treningu. Aby CK można było uznać za oznakę przeciążenia treningiem musi być stale podwyższone tj mimo przerwy 1-2 dni nie spada znacząco, jeśli nawet spadnie, to po wykonaniu jednego treningu znów drastycznie wzrasta. Wtedy takie zachowania oznaczają przeciążenie mięśni. Oczywiście ważna jest też wielkość przekroczenia – jeśli jest znaczna, to może to oznaczać przeciążenie. Chciałbym tu również nadmienić, że znam zawodników, reprezentantów kraju, którzy w spoczynku mają normę około 240-250 u/L, co dodatkowo obrazuje indywidualne cechy poziomu CK. Dlatego na podstawie jednego wyniku trudno jest ocenić czy poziom oznacza już przetrenowanie, czy tylko indywidualna odpowiedź na trening. Oczywiście każde przekroczenie normy powinno zwracać uwagę i jednocześnie należy poznać własne indywidualne poziomy CK w odpowiedzi na trening.
Leczenie podwyższonego CK, to zmniejszenie intensywności treningów, podanie suplementów (np.: HMB, którego funkcja to odbudowa cholesterolu błonowego z leucyny przez KIS (ketoizokapronian) – to jest właśnie działanie antykataboliczne), czy prawidłowa dieta dostarczająca odpowiednich tłuszczy (NNKT itd.), a także prawidłowe zastosowanie tygodni regeneracyjnych w cyklach treningowych. Ważnym dodatkowym markerem uzupełniającym CK jest LDH, które reaguje wolniej i jeśli jest również podwyższone, to znaczy że przeciążenie już jest znaczące.
Bezwzględnie natomiast należy podejść do podwyższonego CK MB – czyli sercowego, gdyż wtedy obrazuje to uszkodzenie mięśnia sercowego i wymaga dalszej diagnostyki.